Onze zoon zat in groep 7 en zei “Ik stop ermee, ik doe het niet meer!”
Hij was 11 en meende het bloedserieus.
Het was een normale ochtend en we maakten ons klaar om met de fiets naar school te gaan. Ik op mijn eigen fiets met onze dochter achterop en onze zoon op zijn eigen fiets. Niets vermoedend fietste ik onze oprit af naar links, maar mijn zoon fietste naar rechts en zei dus dat hij niet meer naar school wilde.
Mijn kind, ongelukkig en onzeker door school
Zijn opmerking kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Hij had al jaren extra ondersteuning voor zijn dyslexie, maar dat hielp niet voldoende. Hierdoor was onze zoon onzeker geworden, omdat hij elke dag geconfronteerd werd met opdrachten waar hij moeite mee had. Voor hem was dat spelling en begrijpend lezen. Hij werd steeds ongelukkiger, omdat hij het nut er ook niet van in zag. Zijn hele systeem (hoofd, hart, ziel) werd enthousiast van hele andere dingen als bv bouwen en uitvinden.
Daarbij dacht hij toen al dieper na over alles én wilde hij ook vrijheid en lol maken. Het was dus niet één oorzaak waardoor hij het niet fijn vond op school. Dit betekende ook dat er meer nodig was dan één oplossing.
Wat je thuis als moeder kan doen voor je kind op school
De eerste oplossing zit altijd bij jezelf als ouder. Misschien een open deur, maar doe een stapje achteruit en neem waar wat je kind doet en hoe. Luister naar je kind wat het zegt en wat niet. Daarbij is het belangrijk om met je kind in gesprek te gaan, maar niet door alleen maar vragen te stellen. Dat roept vaak irritatie op. Praat vanuit jezelf door bv te zeggen: “ik hou van lego, zwemmen, rekenen” of “Als ik iets spannend vind, neem ik altijd …mee”. Dat geeft opening tot reactie waardoor jij als moeder informatie krijgt. Dit soort gesprekjes houd je kort en luchtig. Zo creëer je een veilige communicatie met je kind, geef je het toch een oplossing én hoor je wat hem echt dwars zit.
School vroeg ons of we wilden onderzoeken of er iets anders onder het gedrag van onze zoon zat. Dat idee hadden wij niet, maar wilden wel hierin mee gaan.
Dit heeft achteraf heel goed uitgepakt. Onze zoon mocht allerlei oefeningen en testjes doen die hij leuk vond. Hij kon ze ook goed. Uit de onderzoeken kwam geen diagnose, maar wel een IQ uitslag op havo/vwo niveau. Voor het eerst kreeg hij bevestigd dat hij wel dingen kon die je op school moet kunnen. Zijn zelfvertrouwen kreeg een enorme boost, waardoor hij alleen al met meer plezier naar school ging.
Goede samenwerking en communicatie met school
Ten tweede oplossing zit in een goede samenwerking met school. Je moet het met elkaar doen als je kind niet meer naar school wil. Een goede communicatie met school is key. Zorg dat jullie beide neuzen dezelfde kant op staan en dat je niet in strijd raakt met elkaar. Als dat wel zo is, kijk dan of het nodig is om met iemand anders van school te praten of desnoods een andere school nodig is. Als het wel lukt om goed met school samen te werken, heeft dat ook effect op je kind. Het zal een gevoel van veiligheid en steun geven. Daarbij is het makkelijker om oplossingen te vinden waardoor je kind zich minder ongelukkig en onzeker voelt op school.
Plezier en vertrouwen op de middelbare school
De derde oplossing zit in de juiste (basis)school en na groep 8 een middelbare school die aansluit op de interesse van je kind. Onze zoon begon door de uitslag van de IQ test op de HAVO, maar werd daar dood ongelukkig. Na een paar maanden is hij overgestapt naar KB. Hij had ook naar GT kunnen gaan, maar dat zou voor hem nog te theoretisch zijn. Op KB kreeg hij juist de ruimte voor projecten en bouwen. Zo werd hij weer gelukkig op school en verdween zijn onzekerheid. Hij maakte weer verbinding met het leren en had alle ruimte om zichzelf te ontwikkelen. Wat toch het belangrijkste is, zeker in je puberteit.
Zo leerde ik als moeder van mijn kind
Ik heb als moeder enorm veel geleerd van de zoektocht van mijn kind op school.
- Ik leerde buiten kaders te kijken én daarin keuzes te maken (van HAVO naar KB)
- Ik leerde om vertrouwen te hebben, ook al was de oplossing niet in zicht
- Ik liet mijn achterhaald idee los van een ‘goede opleiding’, zo bevrijdend!
- Ik leerde aan mijn kind dat er altijd een oplossing en een weg is, waardoor ik meer zelfvertrouwen kreeg als moeder
Toen hij in de derde zat vroeg ik hem of hij blij was met zijn keuze voor KB; “Ja, ik doe wat ik leuk vind en ik kom er wel” zei hij.
Nu is hij 19 en volgt een MBO opleiding met gave stages en projecten en weet ik dat hij er wel komt en al zover is!