Onderwijs

door Marielle Bremer-Jansen  - januari 10, 2022

De basisschool was voor onze oudste een periode met vele hobbels. In groep 7 zei hij; “ik stop ermee, ik doe het niet meer!” En liep letterlijk weg…

Ondanks alle inzet van ons en de leerkrachten wilde het niet lukken en werd ons gevraagd om hem te laten testen. Om af te kunnen vinken hebben we dat gedaan, maar er kwam geen diagnose uit. Toch kregen we het advies om medicijnen te proberen. Om ook dit af te kunnen vinken hebben mijn man, ik en cas op een zaterdagochtend een half tabletje genomen zodat we zelf konden ervaren wat we ons kind gaven.

Wij ervaarden alle drie niks en daarmee was het voor ons ook gelijk klaar.

Bij alle onderzoeken zat ook een IQ test en deze heeft nog het meest gebracht. Niet het getal, maar het heeft cas een goed beeld gegeven van wat hij kan. Hij had inmiddels het idee dat hij op zich wel dingen kon, maar niet die je op school moest kunnen. Nu zag hij dat hij veel meer kon, ook de dingen van school. Er kwam een IQ uit voor havo/vwo met een gemiddelde verwerkingssnelheid.

Dat jaar werd er voor het eerst een “structuurklas” opgezet voor havo/vwo. Een klas met extra begeleiding. Bovendien was er veel ruimte voor techniek wat helemaal zijn ding is en wij hoopten dat dat voor hem zou werken.

Dat deed het niet. Hij had geen aansluiting met de theorie en zijn cijfers gingen achteruit. De oplossing van school is dan bijles en ik leerde met hem alle toetsen… nog meer theorie en Cas sloot zich alleen maar verder af. Dit was niet de weg.

Wat te doen? De mavo is ook vooral theorie zonder enige vorm van techniek, dus kozen we voor KB. Eerlijk gezegd best spannend, maar het voelde goed.

En wat is het een goeie beslissing geweest. Hij maakte weer verbinding met school en met leren en had alle ruimte om zichzelf te ontwikkelen. Wat toch het belangrijkste is, zeker in je puberteit.

Ben je blij met je keuze, vroeg ik hem een jaar later. “Ja, ik doe wat ik leuk vind en ik kom er wel”.

Hij heeft heerlijke jaren gehad, met een leuke klas en fijne docenten. Veel lof voor hen.

En nu doet hij eind examen en gaat volgend jaar naar het mbo. Een nieuwe fase en hij heeft er zin in, hoe mooi is dat☀️

Je gevoel als kompas

Het is mijn missie om zoveel mogelijk moeders te helpen een betere relatie met hun kind op te bouwen, juist door goed voor zichzelf te zorgen. Als moeder heb je een grote (de grootste?) impact op het leven van je kind en daarin neem je ook de relatie met je eigen moeder mee. Ik kijk graag met je mee en begeleid je om het kind in jou te helpen en van daaruit de relatie met je kind te verbeteren.

Misschien ben je hierin ook geïnteresseerd